Mity na temat izolacji oraz jak jest naprawdę

Mit #1 Izolację termiczną można zaprojektować na końcu

Budując dom w systemie gospodarczym, wykonywanie kolejnych etapów budowy często uzależniamy od stanu konta. Niektóre rozwiązania pojawiają się w projekcie nagle wraz z przypływem znacznych środków. Istnieje pogląd, że izolację można zaprojektować na końcu procesu budowy domu. Czy na pewno jest to opłacalne?
 Izolacja ścian spełnia niezwykle ważną funkcję przy budowie czy renowacji domu –  w ten sposób  ograniczane  są  straty  energii.  Jeśli  dopiero  planujemy  budowę  domu,  wówczas decyzję odnośnie zastosowania  izolacji powinniśmy podejmować jeszcze na etapie projektu, aby uniknąć późniejszych, kosztownych i trudnych poprawek. Warto pamiętać, że proces budowlany od momentu uzyskania pozwolenia na budowę, poprzez dokumentację budowlaną, budowę obiektu po ostatecznie zamieszkanie trwa średnio 2 lata, zatem z wyprzedzeniem trzeba projektować i dobierać materiały budowlane tak, aby w następnych latach spełniać wymagania, które będą wtedy obowiązywać (najlepszą rekomendacją jest projektowanie zgodnie z Warunkami obowiązującymi od 2021 roku). Projektowanie zgodnie z bieżącymi Warunkami Technicznymi spowoduje, że w przypadku ewentualnej decyzji o odsprzedaży obiektu, jego cena rynkowa będzie dużo niższa. 

Mit #2 Tylko gruba warstwa izolacji zapewni pełną ochronę przed stratami ciepła.

Przystępując do ocieplania domu lub garażu, możemy natknąć się na opinie podważające zasadność stosowania materiałów o niskim współczynniku przewodzenia ciepła i wskazujące, że odpowiednio gruba warstwa jakiejkolwiek wełny zapewni pełny komfort cieplny.

Izolacja termiczna w przegrodzie budowlanej wpływa w największym stopniu na niskie przenikanie ciepła przez budynek i związane z tym straty energii oraz późniejsze koszty ogrzewania. Izolacja grubsza już o kilka cm skutecznie obniża wartość współczynnika U. Podobny efekt można osiągnąć stosując w ścianach materiały izolacyjne o jak najniższych współczynnikach przewodzenia ciepła lambda (np. ISOVER Super-Vent Plus o lambdzie 0,031 W/mK). Najlepszym sposobem osiągnięcia oczekiwanego efektu jest jednak podejście „2 w 1” czyli większa grubość materiału izolacyjnego i materiał o niższej lambdzie (czyli o niższym przewodzeniu ciepła). Izolacja  musi  mieć  odpowiednią  grubość,  a właściwie  opór  cieplny  (R),  który  jest  funkcją  dwóch  parametrów (grubości  izolacji i współczynnika  przewodzenia  ciepła  —  lambda). Im  niższy  współczynnik lambda lub im większa  grubość, tym większy jest opór cieplny, a więc izolacja osiąga efektywność energetyczną.
 

Mit #3 Izolacja termiczna sprzyja nagrzewaniu się fasad i zwiększa temperaturę we wnętrzach.

Przywiązanie do starych technologii oraz niewiedza sprawiają, że nowym metodom budowlanym przypisywane są często niesłusznie negatywne cechy bazujące na skojarzeniach. Dom otulony wełną nie tylko nie traci ciepła, ale również nadmiernie się nie nagrzewa.

Efektywna izolacja ścian jest nieprzeceniona latem – jeśli jest zbyt cienka, wtedy ciepło nocą ucieka na zewnątrz, a podczas dnia pokoje nadmiernie się nagrzewają. Duże skoki temperatury dobowej we wnętrzu są dla mieszkańców niekomfortowe. Zimą izolacja powinna odgradzać mieszkańców od mrozu, który jest na zewnątrz, a przede wszystkim dbać o to, aby ciepło długo utrzymywało się wewnątrz pomieszczenia. Izolując ściany musimy pamiętać o unikaniu mostków cieplnych, które powodują niekontrolowane straty ciepła i wykraplanie się pary wodnej, a co za tym idzie powstawanie  pleśni.